BİR ŞEY SÖYLEYECEĞİM KULAĞINIZA !

 

Ah bir büyüyebilseydim,
Koşup oynayacaktım bu kumsalda…
Kumdan kale yapacaktım babamla…
Ve güneşten endişelenen annem, şapka takacaktı kafama…

 

Büyüyebilseydim öğrenecektim,
Nefretinizi, kininizi, savaşınızı, çıkarınızı…
Bu sularda hanginiz boğdu beni, hanginiz ıslattı ciğerlerimi…
Ve neden bu yollara düşüp, neden evimizden kaçtığımızı…

Büyüyebilseydim anlayacaktım,
Bunların bana anlatılan bir masal olmadığını…
Artık geldik sayılır dediğiniz yolların, neden ha babam uzadığını…
Ve dönüşü olmayan bu yolun aslında hiçbir yere varmadığını…

Bilecektim büyüyebilseydim,
Annemin neden ayakkabılarımı hiç çıkartmadığını…
Kaybolursa yenisini alamayacağını…
Ve kirli suratlı, sümüklü, kaçak çocuklara yaban ellerde merhamet olmayacağını…

Bakın ben büyüdüm…
Hiç kimse elimden tutmadan,
Ve ayakkabılarımı hiç çıkartmadan…
Kendim geldim buraya kadar…

Yıkandım, tertemiz, mis gibi oldum…
Haydi okşayın başımı, alın artık beni kucağınıza…
Dudaklarımda yarım kelimeler,
Bir şey söyleyeceğim kulağınıza…

Büyüdüm ben…
Artık ne kaybolan emziğim
Ne ıslak bezim…
Büyüdüm ben büyüdüm, ölmeyi öğrendim…

ERDEN ÜÇÜNCÜOĞLU

(Bodrum kıyısına cesedi vuran 3 yaşındaki mülteci Aylan bebeğin anısına…)

 
Paylaşmak Zenginliktir

Yorum yapın