Milattan önce üç yüzlerin sonları…
Döneminin “bilge” geçinen kişilerinin esasında bilmedikleri şeyleri bildiğini sanan (!) kara cahiller olduğuna tanıklık eder… Çünkü kendisi “kendi cehaletinin farkında olmak” gibi bir insani bilgeliğe sahiptir… Yani hiçbir şey bilmediğinin farkındadır ve ona göre en büyük kötülük cehalettir…
Düşünmek ve sorgulamak, cehaletin en büyük düşmanıdır ! Sokaklarda gezerek… Kalıplaşmış ahlaki kurallara, geleneklere, dine dair halka sorular sormaya başlar… Amaç, ön yargıları yıkarak düşünmenin, sorgulamanın, yargılamanın ve böylece doğruya ulaşmanın önünü açmaktır…
Özellikle gençleri günden güne daha fazla etkisi altına alan bu çabası halkın büyük kısmından ve idarecilerden tepki görür… Yargılanmasına karar verilir… Suçu ! Genel kabul görmüş şekilde ibadet etmemek, devletin kabul ettiği tanrıları saymamak, dine yeni anlayış getirmek ve gençlerin ahlakını bozmaya çalışmaktır…
İki seçenek sunulur… Düşüncelerinden vazgeçtiğini söyleyerek özür dilemek